عده اى از پدر و مادرها وقتى مى بینند فرزند کوچکشان به حرف هاى آنها موقع لباس پوشیدن یا جمع کردن وسایلش و… توجهى نمى کند و به تماشاى تلویزیون یا بازى ادامه مى دهد، دایم صدایش مى کنند و فریاد مى کشند. آنها فکر مى کنند هرچه بیشتر حرفشان را تکرار کنند، فرزندشان سریع تر گوش مى دهد. در حقیقت قضیه برعکس است. به طور معمول اگر قبل از انجام کارى گفته خود را چندین مرتبه تکرار کنید، بچه مى آموزد که نباید گوش دهد. وى ارزش زمانى که براى اولین مرتبه او را صدا مى کنید و زمانى که واقعاً با او کار دارید را مى داند و احتمالاً از ۵ تا ۱۰دقیقه اضافى استفاده مى کنند و به بازى خود ادامه مى دهند.
البته اگر از ابتدا، کودک را به خوب گوش دادن تشویق کنیم، مشکلات گوناگون آینده برطرف خواهد شد. مثلاً فرزندتان در مدرسه خوب توجه نمى کند و نمى تواند در درس هایش تمرکز کرده و یا دستورات را دنبال کند و یا حرف هاى شما را نادیده مى گیرد، در این صورت نباید بگویید این مسئله به مرور زمان به خودى خود حل خواهد شد. دستورات زیر به فرزند شما کمک مى کند بدون آنکه خود بفهمد، دقت و توجه بیشترى برروى مسائل داشته باشد.
تلاش کنید آرامش خود را حفظ کرده و با صداى آرام صحبت کنید، حتى اگر مجبور شـُدید براى چند لحظه اى به خلوتگاهى پناه آورید. هرقدر بلندتر صحبت کنید، مطمئناً بچه ها نه متوجه صداى بلند شما و نه متوجه مفهوم کلمات تان خواهند شد.
بچه ها هنگامى که به آنها دستور داده مى شود، لجبازى مى کنند. به جاى آن که بگویید، چطور جرئت کردى سنگ پرتاب کنى! بگویید: سنگ براى پرتاب کردن نیست، توپ را پرتاب مى کنند. بدین طریق برروى رفتارش تأثیر گذاشته و راه چاره اى را بدون پرخاشگرى یافته اید.
به این طریق او یاد مى گیرد راجع به هر کارى که باید انجام دهد، فکر کند بدون آنکه به سرزنش براى فراموش کردن کارى یا گوش ندادن نیازى باشد.
این روش زمانی مفید خواهد بود که مى خواهید فرزندتان نتیجه کارى را بفهمد. بگویید: باید ماژیک هایت را قبل از ناهار جمع کنى بگو ببینم کى ماژیک هایت را جمع مى کنى؟
چنانچه فرزندتان جذب کارى شده، به آرامى دست به شانه او بزنید تا متوجه شما شود. از او بخواهید موقعى که صحبت مى کنید به شما نگاه کند. اگر او با چشم ارتباط برقرار سازد، برایش بسیار سخت خواهد بود که لجبازى کند.
به او مسئولیت دهید و با کمکش جدولى از تمام کارهایى که باید انجام دهد (مسواک زدن، شستن صورت، لباس پوشیدن، خوردن صبحانه و پوشیدن کفش ها) تهیه کنید. بسیارى از بچه ها دوست دارند که جدول را بررسى کرده و موفقیت خود را اعلام کنند.
به او توجه کامل داشته باشید. چنانچه مى خواهید او به حرف هاى شما گوش دهد، باید به گفته هایش گوش دهید. بنابراین هنگامى که رومه در دست تان است و آن را مى خوانید با او صحبت نکنید. تمام توجه خود را به او بدهید و اگر امکان پذیر نیست، علت آن را برایش شرح دهید: عزیزم، اکنون مشغول انجام کارى هستم . اما دوست دارم که به گفته هایت گوش دهم. پنج دقیقه دیگر. به حرف هایت گوش مى کنم ” .
به علاوه، به آنچه مى گوید اهمیت دهید. چنانچه مى گوید سردش شده است، نگویید: این جا آن قدرها هم سرد نیست . به جایش بگویید: سردت شده؟ بیا برویم و لباس گرمت را برداریم. بى جهت نگران نشوید. اگر بچه هاى کوچک که در گوش دادن با مشکل مواجه اند و بعضى اوقات بى قرار مى شوند با کمبود توجه روبرو هستند. افراد با این مشکل، این رفتارها برایشان به صورت عادت درآمده است، بنابراین چنانچه این بى توجهى در زندگى روزمره اش تأثیرگذاشته، باید مورد ارزیابى قرار گیرد.
به خاطر داشته باشید، در این زمینه بچه ها با بزرگترها واقعاً فرقى ندارند. بچه ها مى خواهند مثل شما، هنگام انجام کارى، کسى مزاحمشان نشود. این مسئله مانند این است که کتاب جالبى را در دست دارید و حاضر نیستید لحظه اى آن را کنار بگذارید. در این شرایط شخصى مى خواهد شما را وادار به انجام کار دیگرى کند.
بنابراین اگر مى خواهید فرزندتان به آنچه که گفته مى شود دقت کند و آن را انجام دهد، در حالى که او را در هنر گوش دادن کمک مى کنید، صبور باشید و کاملاً به او توجه نشان دهید.
درباره این سایت